دراکولا حشره ای سمی از خانواده سوسک ها با نام علمی پادروس Paederus است که در غرب گیلان بنام دراکولا، شرق گیلان و غرب مازندران بنام وامج و در شرق مازندران بنام "بند" گفته می شود.

این حشره اندکی بزرگتر از مورچه قرمز بوده و به رنگ قرمز و قهوه ای است. از نور افتاب گریزان است و به نورهای مصنوعی مانند فلونوروسنت تمایل دارد. طول آن 7-10 میلیمتر و عرض آن 0.5-1 میلیمتر بوده و در محل های گرم و مرطوب زندگی می کند.

در آکولا در آغاز صبح و نزدیک غروب بیشتر آسیب می رساند. این حشره نیش نمی زند، بلکه له کردن و یا فشار آوردن به حشره، روی پوست ضایعه ایجاد می کند.

ماده ای که در اثر له شدن حشره روی پوست می ماند، پدرین Pederin نام دارد که یک ماده سمی بوده و باعث صدمات بافتی، نکروز و تاول می شود و زخم های دردناکی ایجاد می کند که در صورت برخورد ترشحات زخم به قسمت های دیگر، زخم گسترش پیدا می کند.

قسمت های بدون پوشش و حساس پوست مثل گردن، دست ها، صورت و چشم بیشتر در معرض خطر هستند.

با افزایش گرما و رطوبت هوا، فعالیت این حشره هم بیشتر می شود.

علائم و عوارض پوستی:

با توجه به غلظت و میزان ترشح سم و میزان حساسیت فرد، عارضه از قرمزی مختصر، سوزش، خارش، تاول و عفونت پوست متغیر است در صورتی که علائم در مناطق حساس مثل دور چشم اتفاق بیفتد، شدت عارضه و درد بیشتر است.

علائم به صورت های ذیل بروز می کند:

علائم خفیف:

حدود 24 تا 48 ساعت پس از تماس پوست با ترشحات ، نقاطی قرمز رنگ و پراکنده بوچود می آید که بتدریج به هم پیوسته و حالتی شبیه زخم حاصل از ریختن مایع داغ روی پوست ایجاد می شو دکه بیشتر به صورت سوزش و خارش است.

علائم متوسط:

در این مرحله که از روز سوم تا چهارم آغاز می شود ، دانه های آبدار تاولی کوچک ظاهر می شودکه بتدریج بزرگ شده و حالت خطی پیدا می کنند.

علائم شدید:

در این مرحله ضایعات شدید تر بوده و با تب ، درد های عصبی ، درد مفاصل و تهوع همراه است.

در نهایت:

زخم خشک شده وپوسته ریزی از زخم شروع می شود و  طی  10 -12 روز بهبودی حاصل می شود و یک ناحیه تیره روی پوست باقی می ماند که ممکنست هفته ها یا ماه ها باقی بماند، ولی از بین می رود.

درمان:

تاول و التهاب ناشی از ترشحات این حشره درمان خاصی ندارد و دوره حداکثر 12 روزه آن نیازمند درمان حمایتی در تخفیف خارش،سوزش و عفونت احتمالی آن است که برای درمان موارد ذیل توصیه می شود:

• محل ضایعه را روزی 3 تا 5 بار با آب و صابون خنثی بشویید.
• از کمپرس سرد مرطوب استفاده کنید.
• اگر محل ضایعه ،خارش یا سوزش داشت ، در صورتی که زخم وجود نداشته باشد،می توانید از یک پماد کورتیکو استروئیدی مثل بتامتازون ،هیدرو کورتیزون یا تریامسینولون استفاده کنید.
• اگر تاول یا عفونت ایجاد شد ،میتوانید از محلول زینک سولفات یا پماد موپیروسین استفاده کنید.
• از درمان های خانگی مثل گذاشتن سیب زمینی، ماست و مالیدن الکل روی زخم خودداری کنید.

راه های پیشگیری:

• در مورد این حشره اطلاعات کسب کنید و از دست زدن و فشردن حشره خود داری کنید.
• درب و پنجره های منزل را ببندید.
• از توری یا پشه بند با سوراخ های ریز استفاده کنید.
• روی در و پنجره توری نصب کنید.
• تعداد لامپ های روشن را کم کنید و لامپ های غیر ضروری را خاموش کنید و از لامپ های فلوئوروسنت استفاده نکنید.
• لباس های شسته شده در فضای باز را تکان داده و بررسی کنید.
• از اسپری درمین بر روی پشه بند ، لباس و ملافه استفاده کنید.
• اگر حشره رامشاهده کردید ، به آرامی آن را دور کنید و دست به آن نزنید.
• محل له شدن حشره روی پوست را با آب و صابون شستشو دهید.
• قبل از خواب دیوارها و سقف را بررسی کنید و اگر حشره ای مشاهده کردید با اسپری درمین آن را از بین ببرید
• توجه کنید که دست به مرده و زنده حشره نزنید.
• گیاهان اضافی را از محل اقامت خود پاک کنید.